Januari

Lieve allemaal,

Weer een verhaaltje van mij🤗

Inmiddels al weer een aantal verstreken, ondertussen alweer 9 weken hier in Schotland.

En weer een jaartje ouder. Maandag 18 januari mocht ik mijn 22ste verjaardag vieren, wel gek zo zonder 'the big fam', maar toch wel een hele leuke dag gehad, allerlei kaarten, cadeautjes en telefoontjes vanuit Nederland😃Kinderen waren 's ochtends al druk bezig geweest om de kamer te versieren en hadden allemaal hun feestjurkjes aangedaan, echt superschattig!

1 keer bij iemand zondags uit de kerk wezen eten (daar schreef ik de vorige keer over). Afgelopen vrijdag tot en met zaterdag waren alle meisjes bij vrienden logeren, dus we hadden 2 hele rustige dagen.. Vrijdagavond kwam Pieter 's avonds eten. Hij komt ook uit Nederland, maar studeert hier. Joël was wel thuis (Joël heeft autisme en kan niet praten en eet echt alles wat hij tegenkomt) Als er visite komt vindt hij het echt heel leuk! Of hij gaat op diegene af die er is of hij blijft op afstand, ligt eraan hoe jij op hem reageert. Dus we zaten 's avonds in de woonkamer en Joël liep naar Pieter toe en wilde met hem 'spelen'. Dus Joël op zijn rug en kon er niet genoeg van krijgen, hij was zo blij, dat was echt heel mooi om te zien!

En afgelopen weekend was ik bij John en Daniëlle en hun dochtertje Grace. Echt heel gezellig en fijn gehad! Ontzettend aardige mensen, John is een Schot en Daniëlle woont nu sinds 5 jaar in Schotland. Daniëlle is echt meer Nederlands, qua eten en meer Nederlands praten (Daniëlle spreekt wel Nederlands, maar John niet). En dat is wel heel erg leuk, want Daniëlle praat Nederlands met Grace en John Engels. En qua eten, zijn ze ook meer Nederlands, terwijl je hier bij Norman en Janneke echt van alles krijgt met lunch bijvoorbeeld: Wafels met bacon en maple siroop, patat en pizza, tosti's, geroosterd brood met witten bonen in tomatensaus. Ook wel eens gewoon wat 'wij als Nederlanders' gewend zijn, soep, brood, pannenkoeken.  

8 januari was er weer sneeuw bij ons en gingen we weer sleetje rijden, was alleen niet zo'n succes als de eerste keer. Eerst ging Christianna met Joël, maar aan het eind vielen ze om. Vervolgens wilde Norman met Joël gaan, maar Joël durfde nu niet meer.. Daarna ging ik met Christianna, maar ook wij vielen halverwege om. Daarna gingen Christianna en ik van een kleinere berg, wat meer succes was, maar de kinderen hadden het zo koud, dat we maar gauw naar huis gingen voor een beker warme chocolademelk...

Cardenglen was ook echt prachtig! De ijspegels hingen aan de rosten, echt supergaaf! Daar was het best heuvelachtig en het was heel glad, dus soms was het best moeilijk om naar boven te klimmen, omdat je steeds weer naar beneden gleed, maar we zijn er zonder kleurscheuren en breuken vanaf gekomen...

We zijn ook een keer naar New Lanark geweest, waren echt prachtige watervallen daar en heerlijk een stuk in het bos gelopen. Zie foto's.

En dan spreek je mensen en dan zeggen ze: 'Je Engels is best goed, je kunt mij goed begrijpen'. Vroegen ze vervolgens weer iets. Ik: 'Uuh, wat bedoel je?' Heb ik weer hoor... echt heel slim#niet dus... Maar over het algemeen kan ik het goed verstaan hoor😉

Hopelijk hoop ik jullie in februari (in real life) te spreken, maar ligt eraan of ik dan naar Nederland kan komen! Maar dat gaan we zien en wachten het gewoon nog even af..

Dat was het weer voor nu..

Liefs Marina